Pull back & adjust course.

Bericht van Radboud website : 

Lucien Engelen verlaat Radboudumc  per 1 januari

“Lucien Engelen, directeur van het Radboudumc REshape Center, heeft ons laten weten  het Radboudumc per 1 januari 2019 te gaan verlaten. Lucien Engelen werkte sinds 2007 in het Radboudumc. Hij is de oprichter van het Radboudumc REshape Center, dé kraamkamer van zorginnovaties. In die functie had hij onder meer een belangrijke rol bij het openstellen van het patiëntendossier, implementatie van beeldconsulten (Facetalk) en stond aan de wieg van vele innovatieve projecten, zoals continue monitoring, aanpassing van het opleidingsprogramma voor artsen en de oprichting van de Health Innovation School. Mede dankzij zijn visie op de toekomst van de zorg en de vorming van het Radboudumc REshape Center,  staat het Radboudumc te boek als innovatief huis.

Lucien Engelen wil zich gaan richten op de vervolgvraag die de huidige (inter)nationale ontwikkelingen op het vlak van de digitale transformatie in ‘gezondheid’ met zich meebrengen. Engelen:  “Ik heb lang veel plezier beleefd aan het werken in een dynamische omgeving als het Radboudumc en daar veel energie van gekregen. En ondanks de ongelofelijke ruimte en steun vanuit de Raad van Bestuur die ik de afgelopen elf jaar kreeg, geloof ik niet dat ik die vervolgvraag het beste volledig vanúit de zorg zélf kan beantwoorden. Nu ook het iLab en de iBoard zijn ingericht, om innovaties verder te brengen, is het voor mij tijd om mijn ervaring en netwerk in te zetten om de verbinding te maken tussen de zorg en nieuwe spelers die de zorg dwingen te veranderen”

De Raad van Bestuur bedankt Lucien Engelen alvast voor zijn tomeloze inzet en zijn bijdrage aan zorginnovaties. De komende periode wordt gezocht naar een opvolger.

Leon van Halder“

Met bovenstaand bericht maakten wij bekend dat ik heb aangegeven het Radboudumc te gaan verlaten. Onderstaand meer achtergrond. 

Na tientallen jaren in de ambulancesector te hebben gewerkt, kreeg ik eind 2007 behoefte aan een stuk zelfreflectie en vervolgens aan keuzes maken. Ik had erg het gevoel gekregen dat mijn werk aldaar erop zat, dat wat ík in kon brengen ‘klaar was’ en vervolgens dat er andere competenties nodig waren voor de volgende fase. Daarnaast wilde ik mijn ambities en passie verder verbreden. Na een aantal gesprekken met mensen die mij dierbaar zijn, maakte ik als bestuurder en algemeen directeur in 2007 de overstap naar het mooie Radboudumc. Een voor mij een uitdagende tijd brak aan. Vanuit mijn rollen als hoofd van de Trauma Regio Oost en als adviseur van de Raad van Bestuur dienden zich uitdagende nieuwe vraagstukken aan waarin ik mijn tanden mocht zetten. Regionale visieontwikkeling en transitie naar Acute Zorgregio Oost, traumahelikopters die ook in het donker moesten gaan vliegen waren interessante hoofdbrekers. Gaandeweg mocht ik mijn rol als adviseur van de RvB meer en meer uitbouwen naar de kant van zorginnovatie. Dit leidde onder andere in 2010 tot de oprichting van het REshape Center. Ik heb met veel plezier, ruimte en draagvlak de zorg van de toekomst mogen verkennen en die kennis terug mogen geven aan hen die het horen willen. En aan hen die het (nog) niet wilden horen /-).

Daarbij kon ik aan de aankomende verandering aandacht geven in de vorm van projecten, lezingen, congressen (als TEDx), studiereizen (zoals Exponential Medicine, alwaar menig initiatief ontsproten is zoals nieuwe curriculum, het iLab, continue monitoring, een aangepaste ambitie voor het S-gebouw etc.), de hackathons die ik vanuit Canada in Nederland mocht introduceren (en inmiddels door inzet van mijn topteam is uitgegroeid tot een nationaal evenement) en het stimuleren van (nieuw) talent. Vaak gebeurde dat in samenwerking met het ministerie van VWS, bijvoorbeeld bij de Health Innovation School, die nu op landelijke schaal in regio’s vervolg krijgt. En ik kon ook andere partners zoals zorgverzekeraars en industrie met mijn (inter)nationale netwerk verbinden. Zo kon ik ideeën omzetten in kánsen die soms op korte en soms pas op de lange(re) termijn werden of zullen worden overgenomen. Hoewel het voor sommigen leek te gaan over ‘knipperende lampjes en glimmende logo’s’ of het implementeren van concepten, was ons échte werk het beïnvloeden van de cultuur en mindset vanuit een bestaand paradigma naar een nieuw tijdperk. Ik noem het vaak ‘voorbereiden op een zachte landing in de toekomst’. Sommige ‘systeemingrepen’ zullen dan ook hun waarde pas over een aantal jaren bevestigen. Met veel passie en plezier ben ik daarnaast ook bezig geweest om ontwikkelingen die nog niet op de agenda stonden te agenderen en van ‘buiten’ naar’ binnen’ proberen te halen. Om zo het mooie Radboudumc extern (weer) op de kaart te zetten. Dit alles zowel #patientsincluded en #nursesincluded.

De meest recente ontwikkeling is – aansluitend aan het REshape Center – het iLab, dat als eerstvolgende schakel aan de innovatieketting van het Radboudumc vorm zal krijgen. Ook met de oprichting van de iBoard, die een stuk coördinatie van de interne innovatie op zich neemt, is een stevig fundament gelegd. REshape is nooit bedoeld en ingericht om innovaties op te schalen, en die volgende schakel werd dan ook door ons zeer gemist. Die is er nu!

Recent verhuisden we naar een andere locatie (route 441, de oude labs van Interne Geneeskunde op -1, voor intimi), waar het REshape Center met het iLab en de iBoard hun ‘thuis’ vinden in “the Innovation Space”. Die verhuizing komt – wederom – op een natuurlijk moment voor zelfreflectie aan de horizon. Ik ben van mening dat wat ík kan inbrengen tot een redelijk rond geheel is gebracht. En ik heb mijzelf opnieuw, net zoals in 2007, de vraag gesteld of mijn rol hier niet ‘overbodig’ is geworden en of de tijd nu zijn werk moet (gaan) doen. “Gras kun je niet sneller laten groeien door eraan te trekken”, roep ik wel vaker. 

Ik wil werken aan de vervolgvraag die de huidige (inter)nationale ontwikkelingen op het vlak van de digitale transformatie in ‘gezondheid’ met zich meebrengen. En ga daarom mijn passie, hart én brein volgen en mijn impact verbreden buiten het Radboudumc, in een tijdperk waarin de zorg ‘op het menu’ staat van vele andere partijen buiten de zorg, inclusief vele kansen en uitdagingen. Dit met de focus op ‘scaling oppertunities’ in plaats van ‘scaling efficiency’, daar waar beide overigens broodnodig zijn anno 2018.

Ondanks de energie en het plezier wat ik lang beleefd heb aan een dynamische omgeving als het Radboudumc en ondanks de ongelofelijke ruimte en steun vanuit de Raad van Bestuur die ik de afgelopen 11 jaren kreeg (de laatste 8 jaren vooral vanuit REshape), geloof ik niet dat ik die vervolgvraag het beste volledig vanúit de zorg zélf kan beantwoorden.  Daar zijn de uitdagingen te groot en, ondanks alle effort, te weinig (h)erkend voor. Wel doe ik dat graag mét de zorg, waarbij ik denk dat de veranderingen in de zorg een andere aanpak vragen dan doorgaans aan de dag gelegd.  In mijn nieuwe boek: Augmented Health(care)™, “The end of the beginning” ga ik hier uitvoerig op in. Meer informatie over mijn visie, werk en boek is onder andere te vinden op de website www.transform.health.

In het ontwikkelen van een framework, in het vinden van het antwoord op de vraag die mij meermaals gesteld is – #hoedan? – ligt mijn nieuwe uitdaging. In november vorig jaar – na mijn sabbatical – besloot ik al één dag per week uit dienst te gaan om weer meer energie op te hálen. Vervolgens ben ik vanaf 1 juni voor 1-2 dagen per week aan de slag gegaan als ‘Global Strategist Digital Health’ van het Deloitte Center for the Edge (met kantoren in Amsterdam, Silicon Valley en Australië ). Hier kreeg ik de kans om samen met hun vaste partners (zoals Apple, Amazon, Singularity University, Salesforce, ING en anderen) te leren ván en anderen te leren óver de transformaties die reeds in andere sectoren hebben plaatsgevonden of nog onderweg zijn. Daarbij de vertaalslag naar de zorg makend. Wat vóór ons ligt verder verkennen, mogelijke antwoorden vinden, concrete oplossingen bedenken met een heel team dat daartoe is ingericht en dit vervolgens op wereldschaal te implementeren. De uitdagingen die ik eerder beschreef staan hierbij centraal.

Na de zomer heb ik mijn Radboudumc-rol opgezegd per 1 januari en ben ik op verkenning gegaan met een aantal spelers in dit veld. De komende tijd wil ik nog één dag verbonden zijn/blijven aan een innovatieve zorginstelling en wil ik één dag in de week energie en inspiratie ophalen voor mijzelf én teruggeven aan anderen. In gesprek met Deloitte bleken we ook op dit vlak goed bij elkaar te passen en hebben we onszelf blijvend voor ongeveer drie dagen in de week met elkaar verbonden.  Zie daar ongeveer mijn plan voor de komende 15 jaar /-).

Ik ben het Radboudumc, de huidige en de voormalige bestuurders en uiteraard mijn collega’s bijzonder dankbaar voor de ruimte die mij geboden is in de afgelopen jaren. Maar ook voor hun durf, visie en vertrouwen om mij als hun scout, ambassadeur, voorverkenner, spreekbuis en rebel vooruit te durven sturen. Iedereen denkt innovatief te zijn, maar daar is meer voor nodig dan wat geld beschikbaar te maken, wat boeken te lezen en een bord “innovatiecentrum” op te hangen. De meeste dingen die ik mocht doen, hebben een lange aanlooptijd voordat ze het beoogde effect (zullen) hebben. Er is veel ‘mist’ in de zorg op dit vlak. Het gaat wat mij betreft dan ook vooral niet over technologie, geld, ‘evidence’ of proces, maar vooral over cultuur. Het gezegde is “culture eats strategy for breakfast” en juist daarin hebben we de afgelopen jaren denk ik veel geïnvesteerd, wat gaandeweg zijn vruchten af zal gaan werpen.
Dat de organisatie achter mijn team en mij bleef staan, zelfs voorbij de “7-year-itch”, getuigt van moed én visie. Als laatste ben ik mijn team uitermate dankbaar. Zij waren en zijn de brandstof waarop mijn motor draait, mijn Poolster. Hen te mogen gidsen was een eer, een rollercoaster én een genot in één.

Het Radboudumc zal altijd ‘mijn’ huis blijven, waaraan ik met veel plezier terugdenk en wat ik zal blijven volgen in de mooie tocht die het nog zal gaan maken. Het fundament ligt er. Ik wens ons Radboudumc, in een wereld met uitsluitend schuivende panelen waarin de zorg op het menu staat van anderen, nu met een afgeronde nieuwe innovatiestructuur in het zadel, een behouden reis en vooral een ‘zachte landing in de toekomst’.

Groet Lucien